Een maand voor de start van het ultra-afstand fietsevenement “Race Around Rwanda” stond Eleonora Balbi (komoot’s customer support assistente) voor een besluit. Zou ze – nu al haar plannen voor winterevenementen in Europa waren geannuleerd of uitgesteld – de last-minute uitnodiging om deel te nemen aan het evenement in Rwanda aannemen, of zou ze riskeren voor onbepaalde tijd een rondje om de kerk te moeten fietsen, zonder motivatie en zonder het vooruitzicht van gave fietstrips of -evenementen?
Drie weken later vond ze zichzelf terug in Kigali, de hoofdstad van Rwanda. Ze had een week de tijd genomen om een beetje te acclimatiseren aan de tropische temperaturen voordat ze op de fiets zou stappen. En ze was op het gebied van training niet echt goed voorbereid. Toch maakte Eleonora zich niet al teveel zorgen: als ervaren fietser van lange afstanden stond ze hier al voor het tweede achtereenvolgende jaar aan de startlijn. Daarnaast was de race dit jaar wegens lokale corona-restricties omgevormd van een wedstrijd tot een bikepacking-evenement. Eleonora kon daarom redelijk ontspannen genieten van de sfeer, zonder zich zorgen te maken over de uitkomst.
Carb-loading met uitzicht op het meer
De omgevormde “Journey Around Rwanda” deed zijn nieuwe naam eer aan. Het rustigere tempo gaf Eleonora en de andere deelnemers tijd om tijdens de 6-daagse tocht meer van Rwanda zelf te genieten. Lange lunchpauzes om aan de hitte te ontsnappen waren de norm. En volgens Eleonora was het eten super én perfect voor fietsers. Haar dagelijkse maaltijd bestond uit rijst, aardappels, groenten en bonen, en werd meestal geserveerd op een buffet tegen een vaste prijs (weer eens wat anders voor een lange-afstand fietser die gewend is al fietsend te eten om tijd te besparen). Bij één van deze maaltijden had ze zelfs een prachtig uitzicht over Lake Kivu.
En of je nou met meerzicht van een lekkere maaltijd geniet, of over goed-onderhouden asfaltwegen fietst, Rwanda serveert je een prachtig landschap. Eleonora had op haar eerste trip naar het land al ontdekt dat het niet voldoet aan het stereotype beeld van de stoffige savanne waar veel Europeanen aan denken als je het hebt over ‘Afrika’.
“Ik verwachtte een uitgedroogd landschap met stoffige wegen vol kuilen, maar ik realiseerde me al snel dat Rwanda juist erg groen is! Oneindige heuvels waar rijst, thee en andere groenten verbouwd worden.”
Kuiten (en zenuwen) van staal
Groene heuvels, glad asfalt… en fietsers. De hoeveelheid zware fietsen zonder versnellingen (meestal afgeladen met brandhout of andere goederen) kan je bij een bezoek aan Rwanda bijna niet ontgaan. De sterke, vrolijke (en overduidelijk onbevreesde) mannen die erop fietsen ook niet trouwens. “Ik zag fietsers heuvels afdalen zonder remmen – ze zetten gewoon hun voeten op de grond om af te remmen als ze willen stoppen. Het indrukwekkende hieraan is dat ze supersnel gaan op die fietsen terwijl het bijna nergens vlak is! Op één van de beklimmingen fietste er een Rwandese man naast me die zo’n beetje als mijn gangmaker fungeerde. Na ongeveer vijf kilometer samen de heuvel beklommen te hebben zei hij grijnzend:
‘Hey Sista. Good bike, but you slow!’”
En nadat ze zich even heel nederig voelde door het zien van de kracht van iemand op een simpele, low-tech fiets, voelde ze zich op andere momenten juist weer heel bijzonder: “Ik voelde me soms net een beroemdheid als ik door de kleine dorpjes fietste. Alle kinderen renden daar juichend achter me aan en probeerden een wedstrijdje met me te doen.”

Dankzij drie dingen viel Eleonora op voor deze kinderen: ze is een vrouw, ze is blank en ze zit voor de lol op een fiets – niet iets dat vaak voorkomt op het platteland van Rwanda. Ten eerste fietsen er niet veel vrouwen in Rwanda, en er zijn nog minder mensen die alleen voor de lol op de fiets zitten.Volgens Eleonora’s anekdotische observaties: “Voor de meeste Rwandezen is de fiets puur een transportmiddel voor allerhande zaken. Een fiets ‘voor de lol’ gebruiken is een vreemd concept.” Maar dat betekent niet dat de fietssport hier helemaal niet bestaat, zelfs als de meeste Rwandezen zich hier niet bewust van zijn.

Pro team-helden
Het professionele Rwandese wielerteam, Team Africa Rising, neemt deelt aan internationale wedstrijden en wordt financieel ondersteund door de Rwandese overheid en bewonderd door de lokale gemeenschap rond het trainingscentrum in Musanze. “Het was supergaaf om te zien hoe de lokale pro-riders helden zijn rond Musanze. Elk kind en elke volwassene kent ze, en bij elke stop zijn er kinderen die hun waterflessen graag willen vullen.”

Aardige profs of niet, Eleonora heeft een fantastische tijd op de fiets gehad in Rwanda. En het feit dat ze er deze keer was zonder te moeten racen maakte het voor haar een extra bijzondere ervaring. Dankzij de avondklok van 18:00 tot 04:00, had ze een grotere vrijheid om haar eigen ritten te structureren, inclusief hoe laat ze elke dag zou vertrekken en welk tempo ze elke dag zou aanhouden. Ze vond het heerlijk om ‘s ochtends grote afstanden af te leggen, vooral als ze goed uitgerust was.
Ga zelf fietsen in Rwanda
Aardige profs of niet, Eleonora heeft een fantastische tijd op de fiets gehad in Rwanda. En het feit dat ze er deze keer was zonder te moeten racen maakte het voor haar een extra bijzondere ervaring. Dankzij de avondklok van 18:00 tot 04:00, had ze een grotere vrijheid om haar eigen ritten te structureren, inclusief hoe laat ze elke dag zou vertrekken en welk tempo ze elke dag zou aanhouden. Ze vond het heerlijk om ‘s ochtends grote afstanden af te leggen, vooral als ze goed uitgerust was.
“Ik genoot erg van de vroege uurtjes in de ochtend op de fiets, eerder opstaan dan de rest en de weg voor mezelf te hebben, en dan langzaam realiseren dat de rest van de wereld ontwaakt. Het gaf me een hoop energie voor de rest van de dag om de vogels te horen fluiten en de zon te zien opkomen. Daarnaast had ik geen zin om me te moeten haasten om voor 18:00 het hotel te bereiken. Vroeg opstaan gaf me meer tijd om van de dag fietsen te genieten.”

Door dit soort momenten is Eleonora van Rwanda gaan houden. Ze beveelt het land dan ook van harte aan voor een bezoek, en om er te fietsen!
De logistiek in een notendop
Uitrusting
Zoals de originele naam al aangeeft, is Race around Rwanda een typische ultra-wedstrijd, iets waarvoor Eleonora dan ook gepakt had, “Ik wilde zo minimalistisch mogelijk reizen, dus ik had maar twee zadeltassen en een kleine frametas mee.” Deze had ze volgepropt met de volgende items:
- Zonnebrandcrème
- Reparatiesetje met twee reservebanden, pomp, bandenlichter, gereedschap, zip-ties, isolatietape, kettingolie en een paar vochtige doekjes
- Extra fietsbroek
- Arm- en beenwarmers
- Regenjas
- Wat ondergoed voor ‘s nachts (voor degenen die het nog niet weten, fietsers dragen geen ondergoed onder hun fietsbroek)
- Tandenborstel en tandpasta
Sommige deelnemers namen ook extra kleren mee. Maar Eleonora is een ouwe rot in het dag in dag uit dragen van dezelfde kleren, en stelt (met een knipoog) vast dat je jezelf toch niet meer ruikt na een paar dagen.
Route & navigatie
Komoot was de routepartner voor het evenement, dus iedereen gebruikte komoot om de GPX-routes te downloaden. De fietsers maakten er ook gebruik van om de route aan te passen op de makkelijkere dagen en om potentiële kortere routes te vinden. Eleonora gebruikte het ook nog specifiek om het hoogteprofiel voor de volgende dag te checken, zodat ze wist wat ze kon verwachten.
Voor het navigeren gebruikte Eleonora een Garmin Edge 530. “Ik heb mijn komoot-account verbonden met mijn Garmin-account, zodat ik makkelijk Tours kon synchroniseren. Ik had daarvoor alleen mijn telefoon en een internetverbinding nodig. De organisatie gaf ons allemaal een lokale simkaart met wat data, dus het was niet moeilijk om de Tours zelfs onderweg nog te synchroniseren. Ik laadde mijn Garmin elke avond op in het hotel en de batterij hield het makkelijk de hele dag uit.”
Accommodatie
Voor de Race Around Rwanda stuurde Simon, de organisator van de race, alle deelnemers een e-mail met informatie over accommodatie langs de route. Hij regelde van tevoren de overnachtingen en gaf iedereen ‘s ochtend het adres van elk hotel. Zo kon iedereen zijn eigen tempo en begin-/aankomsttijd bepalen, zolang het maar in lijn was met de avondklok.
Eleonora’s tips voor bikepacken in Rwanda
- Neem een extra reserveband mee
- Drink genoeg water en pas op voor de felle zon
- Probeer wat woordjes Kinyarwanda (de lingua franca van Rwanda) te leren – iedereen zal graag met je willen praten!
Bekijk de Journey Around Rwanda Collectie op komoot voor een gedetailleerd overzicht van de route en van Eleonora’s ervaring,
fotos van Nils Laengner
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.